Klutje

Klutje.
Vandaag vele klutjes genomen op onze ebikes, hier in en rondom Verdun. Vandaag is Manuela jarig, 52 jaarringen, dus als verrassing alle slagvelden af op de fiets, nou we hebben genoten, vele stuk geschoten dorpen, hele grote begraafplaatsen en slagvelden met bomkraters, wat wil je nog meer. De dag begon met een kus, we werden wakker geschut door de kalktrein naast de camping, de laatste dag van de vakantie, poepie, gefeliciteerd, ze je ff koffie? Nel zit met dikke ogen voor de caravandeur, ze kan zelf niet bij de deurklink, deur gaat open en doet een drukje bij de buren, beetje dun dus even laten liggen. De boulangieresse komt het brood brengen in haar BMW X5, 1 brood de stok en een krwassant.
Ik was af en maak de fietsen klaar, de zon komt door, poepie komt uit de caravan intlang, helemaal opgemaakt en in de zalf, we gaan fietsen poepie...... na wat aanpassingen vertrekken we voor de tocht van 82km, na 32 km bergafwaarts komt er eindelijk een lach op haar gezicht, wind in de haren, jurkje klappert, toeterende werklui, kadootje en uit eten en het verschiet, ze geniet. Bij de eerste grafheuvel wordt ze stiller, 50.000 kruisjes, 500m bergop een kapot geschoten dorp, we worden er beiden heeeel stil van, na 600.000 kruisjes en 7 kapot geschoten dorpen en 23km stijgen gaan we even pauze nemen. Wat een mafkezen waren en zijn er toch op deze wereld. Wij met onze MAVO en ALO snappen er niks van, ja dat het om geld gaat en zieke geesten, dat dan weer wel. We doen een pik de nik en maken de lingerie fotosessie af die we eergisteren zouden doen. We komen weer wat bij en dalen af naar Verdun, nog steeds zon, haar lach komt weer terug. De juwelierswinkel is helaas dicht dus het wordt Ris in IJmuiden, uit eten wordt gamba's uit de vriezer, want die heeft open gestaan, tja weggooien is zonde. Onderweg trouwens een Renault Clio zien staan in de brandende zon met een oude dame op de bijrijdersstoel, raampjes dicht, mondje open, rood/wit lintje eromheen.
Zo weer inpakken, tis alweer voorbij, een week is niks, een maand te weinig, een jaar te snel, een leven???
Made

Fifi? Of Flut de bouche?

Flut de bouche (mondfluit)
Vandaag zijn we in Bourbon-Lancy het mondfluitgebied van midden Frankrijk, de camping staat ramvol met Fransen, echt oude dikke Fransen, zeker 5 jaar ouder dan mij, we voelen ons direkt thuis. We staan aan het zwembad, voordat je het bad betreed staat er een soort minibieb daarin hangt iedereen zijn of haar mondfluit in, de fluiten komen overal uit te voorschijn, huidplooien, binnenbenen, bh's, mankinies, elke mondfluit heeft zijn eigen plek en nummer. Achter ons staat een bekende mondfluit artiest uit Vichy naar blijkt, de campinggasten lopen en rollen langs de lage heg om op alle manieren contact met hem te zoeken, af en toe komt er een fluitje achter de heg vandaan, wij zien dat hij met zijn natte voeten in zijn rose crocs stapt. Vichy de stad van hoop en glorie, 23 juni 1939 liep zijn vader al met mondfluit met de mannen in de zwarte pakken mee, hij heeft het van hem geleerd, hij verteld 100uit na 3 glazen Gort en Gort, korte zwarte broekjes, geen unterhose, de meisjes uit Vichy kenden hem en wilden hem, hij was toen 8.. Nu is hij dus een bekende mondfluitist, hij heeft vele lp's opgenomen, verteld hij, zelfs met Fousto Pappeti, de bekende Italiaanse saxofoonist , nu staat hij dus achter ons, Gustaf, Gustaf heeft nu een zweer op zijn mond, fluiten gaat niet meer, de mondfluit valt steeds uit zijn mond, nu bespeelt hij de fluit met zijn buik, achter de lage heg ligt hij met mondfluit in de 4e huidplooi te wachten tot er iemand voorbij komt, de comby crocks en huidplooi brengt de mensen in extase.... god help me ik ben nog maar 2u op deze camping...
Zo even bijgekomen, dag 2 hier, hele godganse dag gefietst, nu aan de langustines, ( klootwijk aan zee, disc 2, aflevering 3, zo noemen Fransen grote garnalen), ze zijn wel lekker, ff kwartiertje darmpjes verwijderen, knofje, olie, uitje en wokken maar, als je een wok hebt. De fietstocht was best mooi, leuke dorpjes, alles dicht, lekker rustig, langs de Loire over een oude spoorlijn en terug langs een kanaaltje met lieve sluisjes, als Nederlander vol intresse kijken naar het schutten van een sluis, vrouw met handschoenen, in Frans jurkje, laat het schip 3 meter dalen zonder blaren. Even verder een oude man met buikje ong 61jr uit het riet gered, hij was met ligfiets van de weggeraakt en zat klem tussen kinband, smartwatch en ketting, blij dat Manuela mee was en we geen dashboardkastje hadden ( Soroya), we hebben de man midden op het fietspad achtergelaten zodat iemand hem zou vinden, we spreken geen Frans. De rit eindigde bijna in een ligeriefotosessie tegen een rol stro maar Nel had haar staar moment, ander keertje dan maar, wat in het vat zit verzuurt niet, trouwens over vaten gesproken, ze verkopen hier wijn per vat van 10l, vierkant en makkelijk te vervoeren. Op deze kamping is ook een bekende Franse hordenloper aanwezig blijkt nu, hij loopt wel eens voorbij met zijn rolletje, groot bovenlijf, rose sportschoenen met ijzeren noppen( Le Cock Sportive), zwarte kousen tot onder de knie(Le Cock Sportive), zwart strak sportbroekje(Le Cock Sportive), zwart strak bodyodeur opnemend shirt(Le Cock Sportive), zweetbandjes(Adidas). Stéphane Diagana de hordenloper heeft op zijn laatste WK in Barcelona de laatste horde gemist en heeft nog steeds moeite richting te houden, gelukkig vergezeld zijn hond Fifi, de Ierse wolfhond, hem over de camping, Fifi heeft op dag 1 op elke disselbak zijn geurvlag uitgezet tot aan de Franse toiletten(gat in de grond) zonder blikken of blozen zit hij voor de klapdeur te wachten tot zijn baasje klaar is, als zijn baasje klaar is knetst hij het vergeten wc papiertje in 1 lipbeweging uit de achterpijp van zijn Cock Sportive. De gasten op de camping hebben heel lullig allemaal hun stoel op het pad gezet om Stéphane uit te dagen, Fifi slalomt tussen de stoelen door, hij is niet voor 1 gat te vangen, hij is vroeger begeleider geweest voor Charles Bozon, de bekende Franse slalomskiër. Stéphane verdwijnt in zijn kooktent, Fifi gaat, na de rits dichtgedaan te hebben, op de mat liggen, de vrouw van Stéphane kijkt in de caravan met Minou haar poes naar "Fermier cherche femme "...
Made

26 aug t/m 3 sept of zo

Buurman en buurman gaan naar Senja Noorwegen. Dat vertel ik nu omdat ik hier gezellig zit aan de Loire met mijn poepie en ik daar aan moet denken, lullig maar wel waar.

gr Made

Kinderbadje

Kinderbadje,
We zijn in de Dordogne, onderweg naar Spanje, gisteren en vandaag heerlijke tapas gegeten op een terras aan de snelstromende Dordogne, in het plaatsje Benyac, net naast de camping, de tapasman is Spaans en zijn familie ook, de hond (labradoodl) ook, Nel begrijpt hem niet als hij zich van zijn beste kant laat zien, de tapasman knetst met duim en wijsvinger het rode torentje terug in zijn velletje, met zijn pink wijst hij zijn beste geitenschimmelkaas aan op ons leistenen bordje (Action €1.39), we genieten, Nel teast de doodl door stiekum uit zijn kinderbadje te drinken. Eerder vandaag in Salat geweest om het marktje te doen, rustig fietsend door de heuvels, in alle rust, bergje, colletje, heuveltje, ebike, wie maakt je wat, we gaan vol batterij weg, colletje 2 en we hebben nog halve batt, nog 8km, makkie, in Salat zetten we onze bijzondere fietsen goed op slot tussen de Stella's, Gazelles en Batavussen, al die andere fietsen hebben steeds dezelfde bagagedragertassen en soms dezelfde helmpjes, dat is dan een beetje gek vinden wij. De markt is groot, heeeeeel groot, en druk, heeeeeel druk, het stadje is erg mooi, kleine straatjes en doorgangetjes, muren, kerkjes, schietgaten, kasteeltjes en kinderbadjes, elke hond heeft hier zijn eigen badje, ook bij de kraampjes staan de mensen in een kinderbadje (action €3.49), Nel slobbert uit elk badje zoals wij een proeverijtje doen, bij een doberman blijft ze staan en knipoogt, de doberman knipoogt terug, voorzichtig stapt ze over de rand en in 1 beweging ligt ze op haar rug in de teasstand, de doberman gaat boven haar staan, een grote schaduw daalt over Nel heen, Mike, zo heet de doberman, pist Nel met een harde straal door het badje heen, Nel springt het badje uit en rent naar het volgende badje van een zwarte keeshond, duikt er in en loopt onder water via de rand 4 rondjes, de golfslag doet de keeshond duizelen, de vrouw van de keeshond, Cloudia, kees genaamd Marcel, doet boes too boes, (mond tot mond), de keeshond redt het weer net jammergenoeg. We kopen van Cloudia een pak kwalitijdsrose van 10l, normaal €42,- nu met Nel erbij€15,50 en stappen op de ebikes terug naar de tapasbar van onze spaanse vrind, een beetje thuiskomen, we redden het net, nog 2%, fiets op de standaard en Nel int kinderbadje, 2 van de beste rosé en een plank de tapas, gracias zegt Gulio en komt terug met een fles rosé met grote uitstulping op de bodem, doekje om de hals, hand boven het schaambeen, heerlijk, via de zijdeur van de gezellige container zie ik een meisje oversteken naar de Vival (Spar), steekt later weer over met een rieten mandje vol lekkernijen, zoiets als je geeft voor iemand die jarig is, als de rosé op is en we wat naar Nel kijken in het kinderbadje komt Gulio vragen of alles naar wens is, nou nee, dos rosé porfavor toch? Zelfde doekje, zelfde schaambeenhouding, geen uitstulping onder de fles. De tapas doen ons weer geloven dat we in Spanje zijn, heerlijk zoals ze dit lokaal inkopen..
Trouwens bijna vergeten, op het terras in Salat een wijntje gedronken met de bondscoach van herenvoetbal van Frankrijk, Didier Deschamps, heel gezellig en open gesprek over Jerrel Floyd Hasselbaink gehad. Nu zitten we aan het zwembad, na 24 baantjes liggen we op een bedje en kijken naar een Franse dame met iets te ruim badpakje in het kinderbadje, we schatten haar leeftijd, op het water drijft een diertje, een heel klein diertje, Franse dame probeert diertje te redden uit kinderbadje, met duim en wijsvinger gaat niet, te dik en alleen geschikt om rode torentjes terug in velletjes te krijgen, met de bovenkant van haar hand probeert ze een soort zandbank onder het kleine diertje te krijgen en jahoor dat lukt, trots om zich heen kijkend doet ze een stap naar de rand van het kinderbadje, bijna is het kleine diertje terug op het vaste land, ineens komen er aan alle kanten van het kinderbadje waterstralen de muur uit, het kleine beestje wordt van haar hand gespoten en verdwijnt via een klep naar de catacomben onder het zwembad, even kijken we elkaar aan en denken pfrrtt te horen. De Franse dame staat nog in trance in het kinderbadje, waterstralen uit de muur masseren haar rug, haar ogen zijn gesloten, heel zachtjes laat ze de stralen haar lichaam bespuwen, heupwiegend, armpjes langs het lichaam, komt ze in een andere wereld, de sterke straal van de middelste spuit, vult haar badpakje, ze gaat liggen in 25cm water, haar rug kromt zich... De Franse dame komt achteraf uit het dorp en heeft een gebiedsverbod en juist als ik een keer aan een zwembad zit met mooi weer met mijn liefde verdwijnt er een heel klein beestje, dat zou in een kinderbadje niet gebeurt zijn.
Made

verkassen

Deze ochtend vertrokken , weg van de kust, de zon schijnt en het zou storten van de regen, na de nieuwe accu in de auto hebben we weer contact met de telefoon, dus radio Utrecht op. Maggie MC Neal "terug naar de kust"
We gaan richting de Dordogne, daar schijnt de zon te schijnen, binnendoor, zonder tolweg dit keer, heerlijk met een caravan, heerlijk zon, heerlijk wijnranken, iets te vroeg voor zonnebloemen, iets te laat voor koolzaad, veel rotondes en whooptiedoos.
Toen we deze ochtend de pootjes indraaiden stond de buurvrouw weer met koptelefoon op, haar cigarettenrook de heg in te blazen, ze is Amerikaans en staat veel voor die heg, de buurman zit aan een campingtafeltje met koptelefoon en speelt de hele dag een soort pim pam pet, hij is Duits, hun hond, kruising labrador/riesenschnoutzer ligt aan een lange lijn een beetje voor zich uit te staren, hij weet nog niet wat hij is. Elke dag hebben we geprobeerd om wat contact te maken, maar op elke vriendelijke vraag, bv hoe heet de hond? houdt uw man van kinderspelletjes? Heeft u een hekel aan heggemussen? nooit een reactie, zij gaat wel eens naar een andere heg, hij gaat wel eens aan de andere kant van het tafeltje zitten, de hond kijkt wel eens naar Nel. Toen we wegreden heb ik per ongeluk met de mover van de caravan de halsband van de buurhond geraakt, ik dacht nog, wat komt hij lief dichterbij.. toen ik de hond uit zijn benarde positie had verwijderd zag ik op zijn kleine rugzakje staan dat hij een blinde blinde geleidehond was, niet aanraken, geen snoepje geven. Nu dus in de Dordogne, onderweg nog even een drukje gedaan op ons caravantoiletje, een tip, zorg dat er water in het reservoir zit en een beetje groen spul voor de eerste stukjes. We zitten voor ons hutje tussen de Engelsen, Nel is favoriet, we schuiven haar steeds dichter bij het pad en leggen er een schoteltje naast. Aan de overkant staat een Pegasus ALU Tech Bodyshell GT65, een Hybride Caravan met zonnecollectors en schuifbare warmtepomp, gisteren heeft de camping zonder stroom gezeten omdat ze teveel terug gaven. Links naast ons staat een Unicorn Country FGO voor de deur staan 2 stenen beelden van een hond, ervoor een waterbak en een knuffel. Rechts van ons staat een Delamare Verona H6 V met sidebars en SIPS, onder de luifel ligt een dame met dunne beentjes onder een strandhandoek, er naast een behaarde man met schimmelnagels, zijn mondhoeken zijn rood, de hond, een soort naaktcavia met harige oortjes knabbelt of likt aan de man of de vrouw, we besluiten om morgen de situatie verder te bekijken. Net even Spaanse tapas gegeten, toch een beetje ons doel berijkt.
Made

Pindakaas

Geen pindakaas?
Nel is mee...
Nel houdt niet van onweer....
Nel mag niet op het strand...
Nel is hooggevoelig...
Nel vindt kinderen die gillen stom...
Hier in Saint George de Didonne verkopen ze geen pindakaas, ze hebben wel een naaktstrand.
Het dondert en het bliksemt elke avond ( hond in bed is niet leuk).
Nel wil graag in zee, bordjes kan ze niet lezen, of ze zijn gestolen, kwallen likken vindt ze heeeerlijk.
Nel hoort en ziet alles na haar operatie, ze voelt zich meer een man, grote honden geen probleem, katten blijf uit mijn buurt, ze pist tegen elke boom of struik met linker of rechter poot omhoog.
Er zijn voor het eerst kinderen op de camping (we boeken net 1 nachtje bij om het oesterfeest mee te maken), jank kinderen, Nederlandse kinderen, Dasia, bagagekar, oma mee....ik wil puppie aaien, ik eerst, nee ik eerst, pappa slaat de eerste haring in de grond, Nel laat 1 hoektand zien, mama in groen gewaad loopt met plattegrond en ander jank kind richting chemisch toilet, Oma zegt ook zo'n hond gehad te hebben, maar toen haar man overleden was ging het snel achteruit met haar boefje, ze kwamen om hem uit te strooien in de monding van de Gironde, maar waren de urn vergeten langs de ring rond Parijs, gelukkig wilde haar man altijd al eens de IJffeltoren zien dus zijn ze niet terug gereden. Boefje kon niet zwemmen dus uitstrooien in de Gironde is niet de goede optie.
Nel is net geopereerd voor €900,- kostte nieuw €350,-, aan oma aangeboden voor €1000,- maar nee, zoon zegt dat ze mee is voor de kinderen en zegt dat ze haar tent nog moet opzetten. Mama komt terug zonder kind met een breede lach op haar gezicht, t shirt van de camping, geen slip.. even later komt het golfkarretje met Gabriel en huilkind met ijsje in muil aanrijden, slipt op het pad en laat kind met een armbeweging los richting Oma, lachend tutterd verdwijnt hij richting natte ruimtes.
Gisteren een stil strandje gevonden, er staat wel een bordje maar is zwart gemaakt, veel grote kwallen en veel stokjes, Nel haar staart staat niet stil, ze kijkt ons aan, nou ga maar dan, en los... daar gaat ze... kwallen likken takkies zoeken en steeds kijken naar ons, we gaan op het strandje zitten en doen ons bovengedeelte uit, na een klein uurtje horen we achter ons meer mensen komen, Nel graaft een diepe kuil, de vloedlijn nadert onze voeten, Nel haar kuil loopt vol, we gaan verkassen maar gooien nog 1 stok voor Nel richting de 2e golf, Nel rent richting zee.... wij draaien ons om..... allemaal blote Franse mensen...snel stortten wij ter aarde achter de vloedlijn, we kijken elkaar aan, wat nu? Nel komt uit de golven en kijkt met tak in haar bekkie om haar heen.. laat de tak vallen en gaat op geur terug het strand op, bij een slapende behaarde fransman staat ze even stil en herkend niks, bij een mooi geschoren koppel houdt ze stil en waagt een likje, nee klopt niet, een dame in stabiele zijligging is de volgende, een lange lik, een luide gil...wij gaan vast richting stranttrap, achter ons horen we mensen gillen en springen mensen op, boven gekomen staat Nel achter ons, kwispelend, trappelend, dat was een leuk uitje.. stokkies, paaltjes, mossels, kwallen en oesters, morgen weer???
Made

Lippen

Iets met lippen,
We zitten nu in Veigné vlak bij Tours (F) op een camping van de HEER aan de rivier de Indre, vele compostella gangers zetten hier hun kleine tentjes op nadat ze eerst hun lippen bevochtigd hebben bij het kleine altaartje van Stella naast de compostbak van Francine, na het kwartier maken lopen ze van alle uithoeken van de camping in witte gewaden naar de rivier, ze zingen..." when we go down to the river too pray" hun doorschijnende naaktheid doet het verkeer op de brug halt houden. De eigenaar van de camping verteld moeizaam ( hij is in zijn lip gestoken) dat hij de prijzen om deze reden onder de €10,- houdt, hij geniet er elke dag van, maar ook zijn vrienden van de motorclub "alles voor Maria" komen geregeld het stoffige pad op om bij de nazit het droogtafreel te aanschouwen.
De vrouw die ons ontvangen had, komt vragen naar Nel, hoe het met haar is, als ze bukt om haar te aaien laat ze een scheetje, we kijken elkaar aan, ze schrikt en spant haar bovenbenen, we zien een klein nat plekje op de plek waar een kameel haar had geraakt met zijn teen ( ook iets met lippen). Snel vraagt ze naar de auto, of hij alweer gerepareerd is, jahoor gisteren al, we lagen nog op bed, het ochtend ritueel moest nog komen, op de deur hoorden we bonken, een Franse stem riep.....Depannage!!! Manuela gooide nog €5,- naar buiten en Nel en een poepzakje, maar het was de ANWB reparatieman, het was snel bekeken, accu defect, in de vrachtwagen mochten we een nieuwe uitzoeken, nog nooit meegemaakt, zonder slip, in de ochtend, staand op een stuckadoors krukje, uit een warm luik, een rose startaccu kiezen. Luid bellend neemt de compostellaganger geboren in Haarlem ( jan gijzenkade) afscheid, we zwaaien hem uit, zijn lippen zijn nu al droog en zijn waterzak druppelt nu al leeg. De auto doet het weer hopen we, raampjes weer schoon, olie nagekeken, morgen weer verder, naar de Dordogne dachten we. Trouwens in Belgie een heerlijk gesprek gehad met een boer met een lamme onderlip, niet te verstaan, maar zo lief, na de uitnodiging om bij hem thuis een Omer te drinken bleek zijn vrouw een lamme bovenlip te hebben.
Made test.

Zeebrapad

De trap naar boven is vrij, bramenstruiken overwoekeren het pad, samen met de gastheer van de gastheer zwoegen we naar boven, zweet,bloed, mannenlucht..... we komen uit bij een vervallen terras, sneeuwschep zegt ons dat het hier kan spoken, afdalend stap voor stap dalen we gebukt af, bezweet en strak, vanuit het schoolgebouw worden we gade geslagen door een blonde naschoolse opvangjuf, onder onze oksels door zien we dat ze af en toe houvast moet houden tegen het klimrek, het zweet breekt haar uit, als we verder afdalen horen we auto's stoppen, vrouwen smoezen, het laatste stukje doen we met ontblood bovenlichaam, René en ik....

Net met allemaal door Stolberg gelopen in de avond, vakwerk hoor, echt supermooi, Ullie zit een bergje verder.

René zit hier vaak in het huisje van Martin en Frank, wij komen op visite, gastvrij, reestoofpot in Warsteiner, aardappelpuree van de sligro.

De Harz, stoomtrein, v100, railbus, Brockenberg, drei Annen hohne, hotel Das Krauterhof geweldige gesprekken.

Toen we naar de Harz reden zaten Manuela en ik op de achterbank van de Yeti, de kinderen reden voor het eerst boven de 160km/u, ze kunnen het gewoon, ze tikken de 180 aan, Nel de hond hangt in elke bocht mee om haar misselijkheid weg te boeren. Tom ramt de Yeti door Blankenburg, bij het zeebrapad komt een dame met rolkar vol boodschappen voor de Yeti staan, ze lacht vriendelijk en doet de eerste stap naar de witte streep, als ze naar het zwarte gedeelte stapt begint ze te zwaaien, Tom twijfelt, gas er op of uitkijken, hij houdt in, Nel komt van de hoedenplank in 1 tel naar het dashboardkastje, de dame is dankbaar en doet een klein dansje op de 3e streep, ze kijkt Tom haast verliefd in de ogen, haar blonde haar met paarse accenten dansen over de rotonde, het moment van nekdraaien naar het afslaande verkeer vergeet ze even, de betonwagen trok net op naar ramkoers, in de achterruit zagen we de trekkar de berm inschieten, pure chocola, inlegkruisjes en wattenstaafjes vullen de middenberm, we denken nog even aan haar, heel even, niet te lang, we moeten door, door naar Stolberg, Stolberg in de Harz, Stolberg, nog nooit geweest, Stolberg met René, Manuela, Tom, Yoelle en ik, ff uit het niets ff leuk, ff gezellig, maar nu al na 4u onvergetelijk.

Made