Stekkenkaart

Gisteravond hebben ze gerummicubt, ik was gevlucht, onder het spel werden de eerste 2 dagen doorgenomen, we zijn op Soroya, het visparadijs, we blijven het herhalen, we hebben nog nooit zo weinig gevangen tot nu toe, ongelooflijk, vandaag 1 Heilbot van 75cm, 1 Koolvis 76cm, 1 Schelvis 59cm en dagelijks ongeveer 6 Lommen en we zijn de hele dag op het water geweest, van 07.00u tot 17.00u, rode koppen van de zon, dat wel, nog steeds heel weinig wind, geen regen, geen sneeuw, dat dan weer wel, we hebben een stekkenkaart nodig, op de navigatie staan 8 waypoints, we zijn ze allemaal afgeweest, we hebben zelf waypoints toegevoegd waar we 1 vis vingen in de loop van deze 3 dagen, "het kutje van Manuela" , " roodbaars Dennis" , "Heil Peter" , en "Gullendeut" , alleen het "kutje van Manuela" geeft elke dag 1 vis. Manuela belt de eigenaar,Tore,van het huis ivm hoe/waar tanken we de boot en de vraag waarom het huisje niet schoon was, ze sluit zich op in Dennis zijn kamer, het duurt ongeveer 20min, als ze de huiskamer binnenkomt zegt ze; zo hij heeft zijn excuses aangeboden, het blijkt dat hij in Hammerfest woont en het huisschoonmaken laat hij aan over aan de vrouw van Sven, Britte, de boot is Sven zijn ding, jerrycans liggen onder de vloer in de boot zei hij, (we hebben net een nieuwe gekocht)....Manuela had foto's gestuurd van het huis, dat vond hij niet leuk om te zien, daarom geeft hij ons €200,- korting op de boot, netjes. Dennis staat nu buiten de kip op de bbq te doen, Manuela kookt rijst voor de Nassi, Peter dekt de tafel. Deze avond gaan we de heuvels in, de rendieren zijn bronstig, de dorpelingen van Breivik hebben ons uitgenodigd om het schouwspel te zien, het dorpsplein loopt al aardig vol zien we vanaf ons huis op de heuvel, de meeste mensen lopen in camouflage kleding en hebben kleine fakkeltjes in hun handen, ze zijn vroeg, wij moeten nog eten, we zien de stoet langzaam op gang komen, Anders, de organisator, loopt helemaal voor op, de kinderen lopen met gebogen hoofd daar achter, electrische rolstoelen met rupsbandjes helemaal achteraan, we moeten opschieten, de nassie is heerlijk, door het grote raam zien we de lange rij lichtjes de heuvels in verdwijnen, we komen later wel met de auto.

Trouwens de stekkenkaart was niet de goede kaart, hij was ingekleurd door de zoon en dochter van Tore

Het wordt een latertje, we gaan

Made

Het deurtje

Vandaag de eerste visdag we zijn allemaal vol verwachting van grote vissen op Soroya, joetjoep staat er vol mee, dus heel vroeg mijn slaapkamerdeurtje open gedaan, koffie zetten tafeltje dekken, Klaus Wunderlich wekmuziek op. Aan alle kanten gaan deurtjes open, daar komen ze, allemaal lekker geslapen en niet liggen woelen en walen, we hebben er zin in, de tafel staat vol lekkers en voor het eerst hebben we sinaasappelsap. De eerste dag is altijd even wennen en nadenken over wat we mee moeten nemen, nou is Dennis vaak ceremonie meester geweest op trouwerijen dussss. De auto tikken we tegen de gevel het voordeurtje gaat open en de visspullen gaan er in zonder eten, drinken, handdoekjes, plastuit, zonnebrand en visbakken. De deur van de auto klapt dicht, even zitten we weer naast elkaar, samen naar de haven, even weer herinnering aan de lange reis hier naartoe, naar Soroya, naar HET VISPARADIJS. De deuren van de yeti gaan open.... en daar ligt zij, ons bootje. Naast ons ligt het houten kottertje van Sven. We lopen de steiger af, het is laag water. Al onze visspullen brengen we aan boord. Wat een mooie kotter heeft Sven, hij ligt wat diep maar toch. We stappen aan boord draaien de hoofdschakelaar om doen het deurtje open en laten de motor zakken en starten de 100pk Mercury, wat een geweld, trossen los en achteruit, we draaien langs de kotter van Sven, een hangslot hangt aan zijn deurtje, we horen zachtjes muziek van Uriha Heep uit de kotter komen. We zijn helemaal alleen op het water geen bootje te zien, draaiend langs de linkerkant van de kleine fjord zoeken we de kanten af, we vangen vele lommen, klein, groot, van 30cm tot 70cm, de wind gaat verder liggen, we gaan bijna open water op als we na later blijkt een deurtje raken, gewoon een deurtje, midden in de fjord, aan de deur hangt een camera van Ring, een zgn Ringdeurbel, we bellen aan.....sette den foran døran, zegt de lieve stem, we leggen een lom met zwemblaas en 2 delftblauwe klompjes op de deur en varen verder, Theo gaat met ons mee, we gaan op de dieptemeter elk richeltje af, 2 gulletjes gaan terug, roodbaarsje ook terug, alle lommen dus terug, eindelijk een heilbotje op de pilker, 75cm, het is weer zeuren. Op de terugweg ( de hele dag zonder eten en drinken) vangt Maan een mooie kabeljauw van 85cm, op onze laatste krachten komen we de haven in, het schemert al, we zijn moe en willen eten en drinken, we drukken de boot tussen de boot van Sven en Burre, op alletwee de boten brand een kaars in het stuurhuis, als we weg willen gaan doet Burre het deurtje van het stuurhuis open en gaat met ontbloot bovenlichaam met de armen in de lucht gekke keelklanken over de fjord uit slaan, aan de andere kant van de fjord worden zijn keelklanken beantwoord, vuren gaan aan op de heuvels, muziek van Michael Stately komen ons te gemoed, in de boot van Sven horen we kinderen meezingen, de boot schommelt zachtjes tussen de steigers, achter een patrijspoortje gaat een lampje branden, Peter gaat kijken, de kinderen, ongeveer 9, spelen een spel, maar welk spel, hij roept Manuela, het is rummikup, te spelen met 4 personen, de rest zingt mee met de wereld buiten, Sven zit in zijn stuurhuis met ontbloot onderlichaam, achter zijn deurtje, niemand ziet hem, niemand weet het, niemand heeft last van hem, zijn brafttafel staat ongebruikt midden in het stuurhuis, maar hij geniet. We kloppen aan, Sven doet open, we vragen wat er gebeurt, het blijkt dat hij de plaatselijke bibliotheek, het zangkoor, de spellenclub, de toneelvereniging, de bingo, jeu de boules en klaverjasvereniging, maar ook de volkstuinvereniging in wording runt, op de vraag waarom veel met ontbloot lichaamsdeel gedaan wordt zegt hij dat er veel tekort is aan vitamine D op Soroya, juist nu er veel zon is tankt iedereen bij, er is alleen geen vis dus wat doen jullie hier eigenlijk vraagt Sven,, alle boten liggen al op de kant, we komen voor het Noorderlicht zeggen we, vissen is bijzaak, in de nacht zitten we ontbloot tussen 02.00u en 05.00u naar de sterrenhemel te kijken, vitamine D hebben we een pilletje voor, we willen het licht zien, het licht dat in vele landen te zien is, het mooie groene licht waar veel mensen van genieten, dat deuren opent en mensen samen brengt, geen grenzen kent............... mag het deurtje open????

Made

Ze komen, ze komen

Ze komen zo de 2 mannen, buurman en buurman, ze hebben een korte maar intensieve reis achter de rug, heel vroeg in de ochtend met de bus uit Velsen-Zuid naar Sloterdijk NS station, dan met de trein naar Schiphol, aansluiten in de rij voor de douane, inmiddels gehoord dat ze erdoor zijn en via Bergen NO met KLM, onderweg zijn naar Trømso met Winderoe, daar even overstappen op weer Winderoe van Trømso via Hammerfest (lekker samen blijven zitten) naar Hasvik op Soroya, daar staan wij te wachten op de vermoeide mannen. Wij kwamen gisteren gelukkig voor het donker aan, uitladen en kwartier maken, we zijn tot laat in de avond bezig geweest met schoonmaken, heerlijk, echt heerlijk, veel beter dan achteraf, nu lekker schoon toiletje en douche, alles stofgezogen en vliegen/spinnen vrij gemaakt, vriezer uitgesopt en aangezet, koelkast leegemaakt en opnieuw opgestart, waar we heel veel geluk mee hadden was stofzuigen tussen de kussens van de bank, we vonden onderlijnen, wartels, splitringen, bierdoppen, hondenkoekjes, nagels, harde stukjes kaarsvet (hopen we) as en huidschilvers, de splitringen kwamen goed van pas. Straks gaan we naar de kelder op zoek naar de lucht die omhoog komt als je de deur open doet, ergens in deze kelder moet nog een slaapkamer zijn, zou er nog iemand liggen die ze achtergelaten hebben? Ik denk aan de vakantie toen we naar Hitra gingen in 2005, die oude vrouw, in dat wegrestaurant, slapend in een 2 persoons zitje, oogjes half open, gekorstte mondhoeken, en een glas voor haar op tafel met een schimmelrandje, die lucht denk ik nu ook te ruiken..FF moed verzamelen, ik kom hier later op terug. Zo gedaan het viel mee 2 dode meeuwen en een dode kat, ff bikken maar ze zijn los gekomen. De mannen zijn er, snel mooie verhalen over lange rijen en windzakken, ff wegwijs gemaakt, drukje doen, okseltjes schoon en naar de haven bootje kijken, bootje starten en fototjes maken, nu borreltje en rust, straks gaat Peter de keuken in voor zijn bonenschotel. We kwamen in de haven Sven tegen, Sven de man van Britte, Britte de vrouw die hier het beddengoed wast, het beddengoed van Ikea, Britte heeft waspoeder van het vaste land, het vaste land dat vast zit aan onze weg naar huis, het poeder koopt ze van een Nederlander, hij verkoopt het per blok, dat blok verpulvert zij met een zelfgemaakte zeef van Navo prikkeldraad, ze mixt het met gedroogd meeuwen drukje, de Noren kopen het na de schemering van haar, die lengen het aan met creme fresch en bruine suiker, daar maken ze kleine rolletjes van ter grootte van een skinny cavia drolletje en noemen het snuss, ze doen dat achter hun bovenlip om in andere sferen te komen. Maar goed Sven een aardige man die 2 jaar geleden zo'n houten kottertje had gekocht, geweldig mooi ding, toen hij hem kocht van Grende zat de boot nog vol met mooie spullen uit de tijd dat kinderen nog echt kinderen mochten zijn, maar daar later meer over. Sven legt ons uit waarom de boten op de kant liggen en de viskampen leeg, het seizoen is voorbij, niemand komt meer zo hoog ivm de kou en sneeuw, de vissersboten liggen aan de kant, de quota's zijn vol, alleen nog een beetje kingcrab vangen als extraatje, klaar maken voor de winter. Peter slaapt in de kelder, alleen weet hij dat nog niet, ik vertel het na het eten.

Made

Tijd is niks

Gisteren in Helsinki geweest nadat we als laatste van de boot afkwamen, ongelooflijk wat staan die schepen vol met vracht. Auto geparkeerd bij de haven, aan de haven een touristen marktje, de Silja Symfonie lag aan de kant dus handel zat voor de Finnen,  we dachten eerst Russen, maar veel Litouwers en Esten op die boot, we hebben wel wat Russen gezien maar die zijn zo stom de laatste tijd en heel stil. Helsinki vond ik niet bijzonder, grote hoge huizen 5 hoog grauw en donker, ook de mensen zijn erg op zich zelf. Ik heb nog stilgestaan en wat uitgebeeld bij het standbeeld Alexander de 2e, maar geen reactie. We zijn toen maar een boottochtje gaan maken tussen de vele eilandjes rond Helsinki, het oude bootje had het zwaar en ging steeds dieper liggen, het maakte iets water maar dat werd direkt door 3 kleine dompelpompjes weer overboord gekieperd alleen het vloerkleed werd steeds zwaarder, de Kaptein/Kok/Kelner die donkere mensen niet op zijn scheepje toe liet verzekerde ons dat het allemaal goed kwam, hij was nog maar 3x teruggesleept en 1x bijna gezonken dit jaar. We hadden een all in pakketje genomen, zonder drank...het buffet bestond uit zalm, dus na 1.5u dobberen stonken we naar vis en hadden een droge bek. Blij weer aan de kant te staan hebben we via goegel eurt een winkelcentrum gezocht maar nooit gevonden. We zijn maar naar de trein gereden, we zouden met de autonachttrein van Helsinki naar Rovanemi gaan, na zoeken ivm werkzaamheden toch de terminal gevonden, auto op de trein en wachten in het grote winkelcentrum op het vertrek, als het tijd is, geen trein, remproblemen, +32 vertrek, in het kleine kamertje annex toilet/douche/garderobe/slaapkamer maken we het ons gezellig, we hebben nog nooit zoveel huid tegen huid contact gehad en huid hebben we echt zat, langzaam komen we op gang en dommelen direkt weg, na 3 stations komt de trein niet meer van zijn plaats, in het Fins werd omgeroepen, de trein werd stil, na 13min zijn we de gang opgelopen, deuren stonden open en mensen lagen heerlijk te slapen, dus wij ook weer 1 voor 1 naar binnen en naar bed, na 3 uur komt er beweging in de trein, 3.5u  vertraging dus, ons pontje in Oksfjord komt in gevaar 16.10u vertrekt hij, we moeten ook nog boodschappen doen onderweg, de machinist maakt die nacht 2uur goed, lekker, auto van de trein, even langs het huis van de kerstman en op naar Noorwegen, de wegen in Lapland zijn super mooi, we zien vele rendieren en moeten af en toe zelfs flink remmen voor die dingen, de winkels in Noorwegen zijn dicht op Zondag dus vlak bij de grens snel vlees en afbakbroodjes halen en melk en yoghurt en vuilniszakken en mwrkeerstift en bruine suiker........ De grens met Noorwegen is stil, niemand te zien, we gaan weer op het gas, we komen op tijd, zelfs 13min te vroeg, de pont vaart af met 12min vertraging, de pont schommelt flink we zijn alle twee katterig, we vallen in elkaar verstrengeld in slaap, aangekomen in Hasvik starten we Yeti en gaan zonder te betalen van boord. Het eiland Soroya doet ons verbazen, wat een ruigheid, geen boom en stuik te zien. Het is nog net licht als we bij het huisje aankomen, we laden uit en doen het dit jaar eens andersom, we maken eerst schoon en gaan dan wat drinken, we hebben wifi en alles staat op de lader, we zijn klaar voor morgen, benieuwd naar de boot.

Made

Finnmaid

Finnmaid
Gisteren om 14.20 u ofzo vertrokken, heel vreemd, geen gejaag, tuintje nog ff netjes, huis aan kant, Nel uitleggen wat er gaat gebeuren, onderweg even langs "de Dolfijn" Yoelle dagzeggen, vis eten, dan langs moeders, huis vol en druk, langs de " Silja Europa" die we nu al gaan missen, via Groningen naar Travemünde ( ff voor de vissers.... en mede Scandinavie gangers, niet rechts af Elbetunnel, maar recht door, je krijgt daar nog vele afslagen naar Puttgarden, Flensburg enz. Aangekomen om ongeveer 22u, onderweg rustig aan gedaan en gegeten, ja idd snietsel.
Om 23.30u mochten we aan boord, maar de hutten waren nog niet schoon, bij de bar gewacht, 2 grote wijntjes €24,40, nooit verwacht... de boot is een vrachtwagen boot, echt ramvol met trailers, een paar trekkers, campers en auto's vullen de gaatjes. Om 03.15u varen we het smalle zeegat uit (electrisch) heel stil, 3 knopen, niemand merkt er wat van, eenmaal op zee gaan de motoren aan 2x 3000pk azimut, ook heel stil, strak zeetje, 21,5 knopen heerlijk, bubbels erbij, om 4.30u bedje in. Ontbijt/ brunch tussen 9.30u en 13.30u, 24 soorten vis, koud en warm, vlees, ook rendier en beer, pasta's en salades, heel relaxt allemaal, rondje buiten lopen, winkeltje in en uit, €3.50 weggegokt. Grants whisky 1lit €21.45, fles wijn €7,-. Nu even de dag doornemen voor 1 van de ramen van onze hut, wat is het toch mooi, 2 dingen tegelijk en bootjes kijken. Straks maar naar het dinerbuffet, het is niet anders.
Made

Achterlaten

We gaan dus weer vissen in Noorwegen, Soroya, een eiland helemaal bovenin, 3400km van Velsen-Zuid. Manuela en Ik gaan met de auto. Wij nemen alle spullen mee. Morgen gaan we om een uur of 15u rijden naar Travemunde, Duitsland om de ferry (Finnmaid) te nemen naar Helsinki, aankomst 8.30u....30u varen...., dan dagje Helsinki en s'avonds de autonachttrein van Helsinki naar Rovaniemi (lapland) aankomst 7.30u, dan een kleine 700km naar de pont van Oksfjord naar Soroya, wij komen daar aan Zondagavond, Buurman Peter en Buurman Dennis komen met het vliegtuig een dag later, we zetten de waxine lichtjes aan.

We laten Nel achter en Mimi en Donder en Yoelle en Leny en Renske, mollen, Oma, Henk Ria, radio utrecht, de Silja Europa.

Kkrijg visite, sorry

Made

Avontuur Soroya

We gaan naar Soroya Noorwegen zaterdag 25 September t/m Zaterdag 8 Oktober.

We gaan in 2 groepen, een groep met de auto en een groep met het vliegtuig.

Soroya in September/Oktober is de goede tijd voor Heilbot, zou het dit jaar eens lukken?

Ook is er het tropical boost festival als wij daar zijn een festival van Coolbest 100% fruit.

Uit verschillende landen worden acteurs ingevlogen die iets hebben met fruit en vooral geperst fruit.

Er wordt ook een film opgenomen over de actie "vang 5".

Dit even ter info, ik ga binnenkort die reis verder uitleggen.

Made

Adem mijn adem

Voel wat ik voel. Als de zon straks onder gaat krijgen we het koud. We zijn van het water gestormd, ineens, we wisten dat het kwam, maar zo snel? 4 Germanen zijn te water geraakt, de boot sloeg om op een verkeerde golf, we zijn nog wezen helpen, maar helaas, een helicopter was ons voor, ze leven nog wel gelukkig, de boot afgesleept, maar toch gezonken net voor Hallibut Ally, het is zo gebeurd, wat gaat het snel. Wat een ochtend hebben wij meegemaakt, het begon met een ram op de slaapkamerdeur, 4.07u, ik kom direkt uit mijn remslaap en voel naast me....... niks, het is licht buiten, een Theo ( meeuw) roept om hulp, ik loop naar de deur, Peter staat al klaar met zijn matras, hij schuift snel langs mij heen. Tot mijn verbazing gaat het zeer snel kruien zelfs zonder koffie, het is niet substantieel, maar toch het is er uit, we stappen direkt in ons pak, ik vergeet mijn slip en naar later blijkt ook Peter,de boot is afgetankt en de vis jiblyjablys staan aan dek om uitgestrooid te worden, de 40pk Susuki start direkt zoals elke dag. Theo staat op de steiger ( meeuw heeft trek) de haven uit om 4.61 u, glad water, ik voel iets, een adem, een warme adem. Ik gooi de vis jyblyafvalingewanden over boord........ Theo is niet alleen. We gaan binnendoor naar de visstek, als we aankomen is de visstek weg, het water tussen Hitra en Froya is glad en we kunnen de plek niet echt vinden, we vangen 6 polak en 1 mooie leng. We genieten van de laatste ochtend, dat wel, maar ff rammen had wel leuk geweest, aan de horizon zien we de verwachtte donderwolken komen, we trekken langzaam terug, langzaam is niet snel genoeg, we worden ingehaald door Odin, wat een golven ineens, we zijn wel wat gewend na 30jr, maar dit was heel gek, we missen de afslag naar Robert en moeten buitenom, zoute golven striemen in ons gezicht, we komen Germanen tegen in een superboot maar geen ervaring een andere boot volgt niet en twijffelt, zecgaan weer naar open zee, de andere Germanen volgen ons tussen de eilanden en ondieptes. Achter het schapen eiland liggen 2 witte bootjes, Peter houdt in, ze weten de weg niet meer, we roepen hun om ons te volgen, dat zijn er al 3 achter ons aan, als we de Dolmsundet opvaren is iedereen weer een beetje blij, we laten ze gaan naar huis, wij gaan terug als we een rot gevoel hebben over de andere boot, ze zijn niet meer op de plek, we gaan terug, zijknat tot de slip (hadden we niet aan, nooit de laatste dag.......) Peter gaat nog even buitenom en dan zien we de rode fakkel, we hebben brandstof zat, we gaan vol gas, na 25 min komen we in de buurt, helicopter, Ferry, 3 vissersboten rond een omgeslagen vakantievissersboot, ik voel iets over mijn rug, ik adem maar vergeet te ademen, de boot zinkt, de vissersboot Gr?na wenkt ons om mee te gaan, we gaan weg van de plek, we zijn doodop, als we na 1.5u weer op bekend terrein komen slaat de Gr?na af, we zwaaien naar ze en gaan naar ons viskamp, alle boten zijn al thuis, de Germanen staan aan de kade te wachten, ze klappen zachtjes met hun handen, ze helpen ons met aanleggen, ze dragen onze vis naar de fileerplek en fileren de vis, ook onze boot maken ze schoon, we gaan douchen en omdat wij de enige met drank over, zit ons hutje snel vol, het wordt een mooie dankbare avond.

Nu zit ik alleen in de hoek van de bank...je moest eens weten wat ik voel..ik adem mijn adem..

Made