Fruitvliegjes

De lange man staat aan het einde van de steiger hij kijkt uit over het water, 2 handen boven zijn borstelige wenkbrouwen, ik zie hem staan op de webcam van het viskamp, naast hem stappen 3 Germanen in een bootje en varen de fjord uit, hij ziet ze niet en hoort ze niet, onder luide marsmuziek (Alte Kamaraden) varen ze achter de kim, waar kijkt de lange man toch naar? Buurman is al vroeg het water op gegaan, de lange man was er toen nog niet, Buurman heeft glad water en geniet, nu nog wat grotere vis, dus zoeken naar een putje buiten de fjord, het gaat moeizaam, hij hoort marsmuziek ergens achter zich vanaf het vaste land...... Germanen? Nee toch? Na een klein uurtje is de muziek vlakbij, hij hoort nu ook zingen "wir werden nach England fahren" de goedlachse opper Germaan staat voor in de boot en groet de buurman met een gestrekte arm, 5 vingers naar Jupiter, Bist du der nachbarn von der nachbarn aus der Niederlande, vraagt Klaus, uit zijn warmtepak hangt op gulphoogte een Fred genaamt Theo, ehh jah zegt de buurman, ihr zwei sind doch immer zusammen? zegt de andere Germaan genaamd Heinrich, aan zijn jagersmuts hangt een naaktcavia zonder haar, wo ist dein nachbarn jetzt? Zu haus zegt de buurman in zijn beste Beiers, ist er krank? vraagt de 3e Germaan genaamt Josef, trouwens de 4e Germaan is een eeneiige tweeling en heet ook Josef, je zou ze zo door elkaar mengelen, nein nicht krank aber aber aber nog nicht pensionata zegt de buurman, scheiße wordt er geroepen uit een luikje achterin de Germanenboot, Klaus roept luid naar 2e Josef, machst du die luke mahl offen, uit het luikje komen 2 hoogblonde kindertjes met hun kopje boven de rand, ze zitten onder de poep en eten een appel. Josef 1 legt uit dat ze een experimentele vaartocht hebben om te kijken hoever fruitvliegjes uit de kust komen als een appel wordt gemaskeerd door de lucht van strond, heel oude strond, De Joseffen staan met rode wangen op de middenconsole, wir können es nicht lassen um zu experimentieren gleig unsere väter. Buurman vindt het genoeg en vraagt of ze hier ook vissen, Nein zegt Heinrich, aber aber ich weiß ein schöne grube auf 100m da haben wir viel abfall von unsere experimenten abgeladen, da ist immer fish, dank zegt de buurman en vaart naar de stek, de Germanen varen door het ruime sop op richting IJsland, het geluid van Preußens Gloria sterft langzaam weg aan de einder. Buurman ligt op 100m en vangt alleen maar roodbaars, saai, die liggen ook in de haven van IJmuiden, terug naar huis op de laatste middag toch nog een putje met wat vis, het gaat snel.......een maatje wordt gemist....terug aan de lange steiger staat de lange man er nog steeds, buurman vraagt wat hij doet in het dorp, de lange man verteld dat hij skadedyrbekjemper is en dat er de laatste tijd buitengewoon veel fruitvliegjes zijn in dit dal en al 8 jaar achter elkaar. Biertje? vraagt buurman, takk zegt lange man, de man heet Høy, samen fileren de vis, Bose aan en galmen maar,Zangeres zonder naam kent hij van vroeger, ook Benny Neyman kent hij... een oude vrind, Høy vraagt of buurman iets te doen heeft vanavond, ja zegt buurman inpakken en oprotten nu, zo alleen ben ik nu ook weer niet. Morgen rustig aan via de tunnel weer terug, morgenavond weer thuis. Buurman is dan in het spoorwegmuseum bij Wouter Koolmees de opper NSSer die het allemaal zo verschrikkelijk vindt wat er met zijn mensen gebeurt, maar ja... corona, thuiswerken, dassenburchten, hij kan er ook niks aan doen. Made

Alleen is maar alleen

Buurman is heel alleen, hij dacht vandaag alleen even boodschappen te doen maar het weer was prima dus maar even proberen, de boot is top, de fishfinder ook, hij ziet 1vis helemaal alleen en vangt hem uit de fjord, de wind steekt op, regen komt met bakken naar beneden, hij gaat terug en loopt alleen even het stukje van de lange steiger naar de fileerhut, tijdens het fileren schalmt Klaus Wunderlich door het dal, schelvispekeltje helpt bij koude handen. Naast me hoor ik nu harde muziek, buurvrouw is helemaal alleen, ik hoor haar gillen... ze houdt niet van muizen. Buurvrouw aan de overkant is ook alleen, maar daar heeft ze zelf voor gekozen, de buurvrouw ernaast kijkt alleen "ik hou van Holland" , hij is al te bed, de buurvrouw daarnaast is alleen even alleen, hij komt zo thuis hoopt ze, de buurvrouw aan de andere kant is ook alleen, de 2 draakjes liggen op bed, de man, de buurman dus, is met de andere buurman, die in de caravan slaapt van de overbuurman iets aan het drinken anders zit hij zo alleen zonder vakantiegevoel. Ik zit nu ook alleen, poepie zit meestal alleen voor in de trein, alleen een broodje ganzenbapaou maken lukt me niet dus bakje filee de amerikaan alleen met toast, vandaag een gans gezien op het spoor hij zat heeeeel even alleen naast zijn vrouwtje. Tja wat verder... René is ook ff alleen maar heeft Helene Rousch, Kees ook nog even en krijgt dan zijn pensioen, Herman van Veen deed ook veel alleen. Ik zag vandaag een kamelenteen maar ik zag dat niet alleen, Nel was vandaag ook vaak alleen maar dat interesseerd haar geen moer, Mieke Telkamp zong toch waarheen? Alleen, waarvoor?

De lange man staat alleen aan het einde van de steiger, hij maakt een selfie.

Made

buurman zonder buurman

Daar gaat hij dan, 2 grote koffers op weg naar een lang avontuur,

Hij heeft er zin in, hij heeft er lang op gewacht.

De douane was deze keer niet lang wachten en goedkoop.

Hij heeft niet lang gewacht op de huurauto, prima geregeld.

Hij heeft maar een half uurtje lang gewacht voor de werkzaamheden voor een tunnel.

Hasvag Fiske 24, Flatanger Trondelag, een accomodatie met een hele lange steiger.

Het water trekt zich 6 uur lang terug, mooi pieren steken, laarzen aan.

Als je contact wil hebben met de buitenwereld moet je lang lopen, tot het einde van de steiger.

De Filipijnse dame heeft er extra lang over gedaan om het pandje brandschoon te maken.

Wifi is beroerd, je moet lang wachten om een filmpje van NS binnen te krijgen.

Hij heeft vandaag gevist, maar het heeft niet lang geduurd, het regent al een tijdje, de wind steekt op.

Morgen wordt lange tijd regen en wind voorspeld, dus maar lekker een lang stukje rijden en Noorwegen naar binnen nemen.

Vrouwtje heeft lang gezocht naar het perfecte puzzelboekje, nu op bladzijde 4.

Af en toe loopt er een lange man langs het raam, als de buurman de voordeur opendoet is de lange man al lang weg.

Ik hoop u nog lang op de hoogte te houden... Made

Coordinaten weekend

Op naar de Neuker. (Of hoe rij ik een hondje dood met dezelfde haarinplant heeft als haar bazin).
De groep bestond dit keer uit 2 alcoholisten, 2 kreupelen (knie), 2 met overgewicht, 2 kreupelen (medicijngebruik), 2 honden (waarvan 1 zwart), 2 zonder eigen haarkleur, 2 mannen waarvan 1 met tondeuse (remington) en eigen kapperskleed, 2 conducteurs, 2 machinisten, 2 Ns vrouwen die ook machinst zijn, 2 niet werkenden en 2 net werkenden. Het budget is ruim overschreden dus nu na thuiskomst gehaktballen met aardappels uit de pot en appelmoes.
Het begon op een parkeerplaats ergens bij Venlo, als de laatste auto op de verzamelplaats stopt, pipi, pipi en pipi storten zich uit de auto met de blazen vol urine, snel reppen ze zich naar het prachtige restaurant om via de tolpoortjes de druk op de urinebuis onder de 1 bar te krijgen, met blije gezichten vervoegen zij zich in de rij voor een bamischijf, de Chinees (niet die van die bamischijf, maar die andere met die menukaart) vraagt of de kleine bruine hond mee mag in de touringcar, ze missen nog nr:672 op de kaart, ik zeg neem maar mee, een lid uit onze groep voorkomt een 1e gespannen sfeer door de Chinees met menukaart uit te leggen dat het in dit geval om een politiehond gaat, een zgn Snifferdog en dat de hond een zenderimpantaat heeft net als haar eigenaar, de chinees met menukaart ziet af van de transactie en hoeft de €300,- niet terug.
We gaan verder naar de volgende gegeven coördinaat en de Duitse eifel blijkt ons doel te zijn, geweldig, we trekken in de laatste auto een wijntje open, onze taak zit er op, het laatste stukkie gaat ze ook wel redden. We komen aan bij een prachtig oud vakwerkhuisje, het staat in een prachtig dalletje waar al het regenwater uit het dorpje Benenburg zich verzameld, de zon gaat schijnen en de honden doen hun drukje direct op het ruime grasveld voor ons huis, er wordt besloten om het voor nu te laten indrogen en dan de volgende dag achter de rozenstruik te trappen. De kamerindeling is snel gemaakt, dieren niet in 1 ruimte bij elkaar, alcoholisten ver weg, hoog en achterin, probleemgevallen laag en gelijkvloers, mensen met nasale baklucht fobie vlak bij de keuken zodat de afwas snel klaar is. Mensen met opstartproblemen op de kamer met confrontatiespiegel. Tijdens het uitpakken blijkt dat het toiletpapier het makkelijkst mee te nemen was en het meest noodzakelijk, als 2e de zoetjes voor de koffie, wijn hebben we nog moeten bijhalen. De maaltijd was zeer uitgebreid en heerlijk, echte hertenstoof uit de duinen van Den Helder, rode kool van de velden rond Schagen en aardappelpuree uit Oostblokkerdam, de jus is mij onbekend gebleven maar is nog een paar dagen opgeboerd door de mensen met overgewicht. We besluiten te gaan douchen, in eerste instantie kunnen we geen douche vinden, in de keuken hing wel een klein bordje bij een stenen trappetje, op het bordje stond: zu erst douchen, frauen und kinder zusammen, kleider in die rechter ecke und schmuk im eimer auf der tisch an der linke ecke, we besluiten af te dalen .... ons handdoekje over de heupen geknoopt, tastend langs de donkere muren, met voeten zoekend op de stenen trap, we komen in een klein zaaltje, bijna donker, in het plafond hangen 10 regendouchekoppen, we zijn met 11, de laatste die net zoals met stoelendans verloren heeft moet naar de kant en gaat op de hurken onder de enige luchtschacht zitten en kijkt omhoog, een bruine kiekendief vliegt lachend over, we krijgen het koud, de eerste tekenen zijn daarvan bij de aanwezige dames te zien, de slimste van het stel gaat de warmwaterkraan zoeken, alleen koud water wordt gevonden en komt uit een stenen tuitje uit de muur op enkelhoogte, we kijken hoe het water langzaam naar het putje loopt in het midden van het zaaltje, in het weinige licht zien we dat het putje niet goed doorloopt, stukjes nagel en dotjes haar versperren de weg, de vrouw met de minste schaamte ontvouwt haar handoek en bukt om het putje te reinigen, ze laat een klein scheetje, direct vult het kleine zaaltje zich met haar gas, het is niet te harden, het kan toch niet al de hertenstoof zijn? We vluchten snel de trap op gaan op zoek naar de plattegrond van het huisje, het keldertje was de hobbykamer van de Ortscommandant die toen veel stage liep in Auschwitz. We gaan apart douchen, de putjes lopen haast niet door.
De dag erna vroeg op, weer putjes probleem, ontbijt met restand herten stoof en rode kool, met de auto naar de DB in Kall, daar begint het avontuur van deze dag, we zijn nog ontwetend van de dingen die voor ons staan. Het begint eigenlijk al op het perron, een dame (of heer) met valse wimpers, rode lippen, spendex broek, zonder slip staat ons te teasen door stiekum foto's van ons te maken en heupwiegend over de schaduwplekken op het perron te springen, als de trein vertrekt in tegenovergestelde richting staat spendex, met 1 hand in een lus aan het plafond, haar lippen nat te maken, ze kijkt constant naar 1 man in onze groep, we kijken stiekum naar het bijna erotische tafreel, we vergeten de stop knop in te drukken en slaan het eerste station over, we drukken de knop in voor de volgende, Mechenich, we stappen snel uit en voordat de minst getrainden de lift instappen horen we spendex roepen met een zware mannenstem: doe de groeten aan Chris de Kraai. We gaan aan de wandel langs een leuk fietspad naast een snelweg, 1e rotonde rechts 2e links, we stijgen 11%, Sommerrodelbahn, fuck nee hé, tussen de midgetgolfbaan en Duitse kinderen puffen we ons naar de boomgrens, op de lokatie aangekomen gaat 80% van de groep zonder te plassen direkt door naar het starthutje voor een kaartje om af te kunnen dalen naar het dal, 20% is verstandiger of gehandicapt, doen een plasje, bestellen een biertje en verschonen het vingerverband. Het bestellen van een biertje boven de boomgrens was wel iets waar we niet op voorbereid waren, de ober had nl een grote rode neus.....en... we bleven er maar naar kijken, we moesten elkaar af en toe onder de tafel schoppen om niet te blijven staren, hij had ook, net als 2 van ons, overgewicht, maar dan bovenin de bovenbenen, waardoor hij bij het lopen een schrijnend geluid maakte van 2 takken door de storm bewegend zonder tussenkomst van smeermiddelen uit de bast, zoals hars.. na enig navraag bleek dat hij onder de boomgrens was begonnen bij het gordijntje en elke dag harste, nu 500m hoger opgeklommen was hars moeilijker aan te komen en nu alleen nog dettoldoekjes voor de pauze gebruikte. De neus was ooit ontstaan door en vrouw in de trein zonder slip in spendex toen hij bij hoog water 3 jaar geleden van het talud viel en mocht ruiken omdat ze dacht dat het einde naderde. De kabouter in het kaartjeshutje had het druk, het zweet liep langs de koelkastmagneetjes dus gaan we hem helpen en tiefen de kinderen het dal in na de kaartjes in ontvangst te nemen, we blijken het toch verkeerd uit te leggen... nach vorne ist bremsen, nach hinten ist gute fahrt. We gaan aan de currywurst bij "der Nase" zo noemen we onze freund jetzt. We nemen afscheid van Leopold der Nase en wandelen via een kinderspeelplaats en vismeer over een bergketen naar de volgende verrassing...... Tony..... Tony is een bergmarmot die rondleidingen geeft op 34m ondergronds. We komen 7 min te laat, Tony is boos, vrouw met man giecheld, we krijgen uitleg over stenen, lood, parkieten, schuilkelders, moddur, pools stapelen en moddur, 6gr en weer harde knoppen. Tony wil naar huis, hij raffelt het af, 40/45 slaat hij over. We komen bovengronds en snakken naar een biergarten en die vinden we in een achtertuin bij Griselda onder een lindeboom die niet te zien is door een partytent, karaoke slaan we over, we splitsen ons op, hondenuitlaters, inkopers voor de grillplaatmiddag morgen, en kwartiermakers voor het avondeten, we verzamelen ons onder aan de burcht in het restaurant "grafswalderfürstgehege" ze hebben er Ahrwijn, we worden er stil van, zo lekker, we eten lang en gezellig, voor sommige is het te veel, we vragen om doggybag, dat kennen ze niet dus alles wat overblijft gaat mee op de huid. We komen terug en gaan douchen, putje blijft kut. Bonte avond, gat in holdup 2x, slip weg, geen ritme gevoel meer, warm, jeuk, mazzl ( lights out). Volgende ochtend uitslapen, ontbijt met rode kool en kaas, in ieder geval voor een ieder watwils. De wandeldag staat voor de deur, het plan is om 28km te lopen, de eerste 12km gaan we met de auto naar het tussenpunt, op het terras besluiten we het eerste gedeelte van het saaie 2e gedeelte over te slaan, de laatste 4 km die we van de mooie route doen eindigen we op het terras van de Benediktinner nonnenklooster in..... dat weet ik niet meer, ze brouwen daar zelf bier en blazen hun eigen glas, maar ja dat mag je niet meenemen....we lopen terug naar de auto's en rijden de lange 12km terug naar het pandje. Er gaan 4 mensen douchen en van 2 nemen we intens afscheid, de ramen gaan open, de grillplaten op tafel, eerst een spelletje doen op tv, via laptop, dongel, wifipunt, afstandsbediening, hotspot en dikke nek, idd best leuk. Grillplaten is altijd goed en lekker vanaf nu Ff kwijt .... weer bonte avond of gesprek over NS..?... De laatste ochtend, we stofzuigen alles, restafval in de gesloten bak, plastic in de volle bak, papier in de waar is de bak. 2 zijn al weg, 2 gaan hun eigen weg, 7 gaan naar de Ahr om het sfeertje te proeven, vol indrukken, verbazing, afschuw en akeligheid zitten we in het zonnetje met een heerlijk wijntje en flammkuchen te mijmeren over de volgende bijeenkomst in Preston Palace.
Bedankt iedereen, het was geweldig......Made
Ps.... ik had ook morgen kunnen gaan vissen in Noorwegen...suxxes pik.. hou me op de hoogte.

Kort verhaal

Kort verhaal.
Even kort, de pijn, die eeuwige pijn, lastig in een bootje, vandaag (vanavond)geprobeerd, even de haven uit, om het hoekje, glad water, 432m varen, kussentje van Henk eronder en bek houden, 32m diep 17 mooie gullen in 34min, heerlijk weer dat gevoel, Peter haalt ze van het haakje, hij doet alles voor me die lieverd, net na terugkomst kippenkakken uit de oven met vlaamse frites, maagpilletje en morfine volgen in de yoghurt. Nu ff het eerste wijntje uit Noorwegen, ja uit Noorwegen, van de vinmonopolet, onze wijn is op Oslo in beslag genomen door 2 douane dames met riemen, tazers en handboeien, trouwens onze 2 flesjes drank zijn ook bij hun achtergebleven, boete...... in €.....€230,-. We waren zo vrolijk, voorang met rolstoel op Schiphol, gratis upgrade naar business, vooraan in het vliegtuig naar Oslo, via de omroep een extra welkom voor ons, beenruimte, heerlijk voor de bloeduitstortingen en extra drankje van de SAS stewardes, Op Oslo ontvangst in de businesslounge via onze Qr code, drankje hapje, karretje met Ethiopische dame met snor rijdt ons van en naar de douane, we moeten uit de kar en de douanemutsen vragen of de koffers op de balie van ons zijn, idd die zijn van ons, drank te veel volgens de dames en volgens ons niet, want wij roken niet, toch verliezen wij, we hebben nog 9 min om het vliegtuig te halen, Peter mag weg, ik niet, ik heb de 2e dame geholpen met de koffer dichtdrukken, en dat mag niet, terug naar start, er wordt een 3e dame gebeld, wat ze nu moeten doen? Ja dat wordt fouilleren zegt de 3e dame in uniform, alles weer op de band, schoenen uit, nog 4 min.... ik roep een man zegt ze, ik zeg; u mag het ook doen hoor, de broek moet uit zegt ze, alles door de scan, met ontblood bovenlichaam sta ik in de koude ruimte, de bruingestreepte onderbroek mag aanblijven, haar vingertoppen tasten binnenkant been af, aan de achterkant duwt ze de brede onderbroeksband iets naar beneden, de blauwe plek komt te voorschijn, ik mag me snel aankleden, nog 1 min, ik pak alles onder mijn armen en ren naar de inceckbalie, Peter heeft de inceckdame met al zijn charmes zover gekregen om het vliegtuig te bellen...... we mogen mee, weer businessclass, drankje hapje, welkomstwoord van de gezagvoerder enz. Op Bardufos staat dezelfde Ethiopische dame met snor en kar op ons te wachten, haar Ethiopische dochter staat met 2 koffers in de kleine hal, 2 koffers te weinig dus, ze krijgt niks te eten...... De huurauto is een Toyota prius. Na 1.5u rijden zijn we op Silda, Frovag havfiske, onderweg boodschappen bij de Rema. Het is hier super mooi en schoon, mooie boot en alles aanwezig, de zon schijnt en er is vis, veel aasvis en veel gullen, nog niet zo groot, 65+, maar mooi en stevig, de eerste pakjes liggen in de vriezer. Nu een beetje moe van de vissessie van 50min, hoop morgen weer het water op te kunnen met extra kussentje en hulp van mijn buurman.
Made

Senja schrap 3 gekneusde ribben

As Vrijdag vertrek ik met Peter naar Froväg op Senja in Noorwegen. De zenuwen kwamen al vroeg dit jaar, na de zomervakantie was ik de visspullenzolder aan het opruimen, op de 3e trede van onder van de zoldertrap kreeg ik een scheut in mijn onderrug en buikje, nierstenen bleek, 2 dagen en nachten huilend door het huis gelopen, na wat morfinepillen, prostaatpillen en piemelpijn was die pijn minder, toen kwam de buikpijn weer hevig terug, wat wil je na 4 dagen geen drukje doen van de morfine, weer pillen en zakjes om dat op te lossen en dat gebeurde, wat een ellende en wat veel hou je dan toch nog vast in 4 dagen, natte doekjes en zalf deden de rode ari goed, ( de bijwerking van de prostaatpil is heel vreemd). Na ruim een week weer bijna de oude, Noorwegen verder voorbereiden, weer een trap, maar nu een natte trap, 3e trede van boven nu, op bil en rug helemaal naar beneden, weer veel pijn, grote bloeduitstorting op linker bil en 3 gekneusde ribben, vroeger kreeg ik van de zenuwen een koortslip of kiespijn. We zien wel hoe het loopt met vissen, opblaasbaar kussentje mee of zo, niet veel vis vangen en dagjes thuis blijven of bij Hørvad de kok van het Senja Fjordhotell helpen groentes voorsnijden. We gaan dus as Vrijdag vanaf Schiphol naar Oslo en dan van Oslo naar Bardufoss, dan met de huurauto naar Froväg op Senja.

Ik ga ff liggen, Made

Senja schrap Purol

Filmopnames voor Purol.
Als wij op Senja zijn, zijn er opnames voor Purol, wij zijn gevraagd om na het vissen en fileren onze handen te laten behandelen met Soft Creme Plus, Soft Creme Plus is een nieuwe super hydraterende creme voor zware eeltplekken en mannenhanden, tevens is het saltresitend en dat is nu het onderdeel dat ze willen testen op onze handen. Afgesproken is dat de filmopnames beginnen als wij de haven binnenvaren, het verhaal is dat wij moe en volgeladen met vis direct aanleggen aan de fileersteiger en direct gaan fileren, daarnaast, buiten de camera, krijgen wij ons borreltje en draaien ze onze eigen muziek. Als we na een paar uurtjes klaar zijn, ze korten dat qua beeldtijd natuurlijk in, worden onze handen met Purol behandelt door 2 nog onbekende vrouwen die speciaal worden ingevlogen van uit Gran Canaria. Later is er sprake van een speciale zalf die ze op ons willen testen maar daar is nog weinig over bekend bij ons, we zijn nog vol met Purol in onderhandeling. Ik wil de aanloop naar Senja graag met jullie delen.
Made.

We zijn thuis

Volgende vakantie Senja Noorwegen, 25 augustus t/m 1 September. Zeewolffestival met onze Belgiese vrinden. Zweedse vissers komen jureren.

Later meer

Buurman en Buurman