Mevrouw Putters

Hitra, er was iets met Hitra, diep in me had ik al het gevoel dat er iets was met Hitra, in 2003 liep ik al met dat gevoel, we waren toen ook op Hitra om te vissen en toen we boodschappen gingen doen in Fillan zag ik haar in de supermarkt, een rode vrouw in Noorwegen, ze viel op door haar lach, ik vroeg haar waar de bruine suiker stond, kom maar zei ze, volg me maar, ik keek alleen maar naar haar opgestoken rode haar, ze bukte bij de vaatwastabletjes, die heb je toch ook nodig Ton? Ik was direkt van slag, de gang naar de bruine suiker heb ik volledig gemist, ik kwam pas bij in de auto terug naar ons vissershuis. In 2013 waren we weer op Hitra met 8 mannen, de auto's volgeladen met boodschappen, bruine suiker, afwasblokjes en zelfs een markeerstift, boodschappen hoeften we niet te doen, ik kon niet weg, het was te gezellig, er moest voor 8 man gevist worden, mijn camper had iets onderhoud nodig en het is 10 jaar later, de supermarkt was er niet meer. In 2015 weer op Hitra geweest met de Pelsen bus, door het open riool op de laatste gassen van de benzinetank, Vader Pels vangt onze eerste heilbotten, alleen in een boot voor 10 man en voor de deur, big smile om nooit te vergeten. Pollak in de whirlpool ook om nooit te vergeten, vissen naast de zalmkwekerij van Robert enz, ik was zelfs na bijna weer 10 jaar haar rode haar vergeten. Nu weer op Hitra met de buurman, het was het enige plekje wat nog over was, een soort washok tussen de fileerruimte en het tochtgat naar de boten, buurman slaapt in de huiskamer ivm de grote ruimte, ik slaap in bed. De boot ligt voor de deur, alles werkt in deze Duitse enclave, de Germanen zijn vriendelijk maar wel lelijk. Na 3 dagen redden we het niet meer, de afwasblokjes zijn op, (we hebben geen koolvis gevangen) bruine suiker staat nog in Nederland ( ook spek, vlees, kaas, eigenlijk alles uit de koeling en de vriezer) slagroom vergeten en markeerstift kwijt, we moeten iets, de Toyota Aygo staat al 3 dagen te pruttelen, hoe die uit moet weten we niet, zullen we naar een supermarkt gaan? We spreken af om dat vanmiddag te doen en dan op de terugweg 14 berkjes te kopen in een tuincentrum om de verkwisting van de Toyota te compenseren en om die boompjes dan klimaatneutraal en rekeninghoudend met de windrichting uit zee, op het het ecologische schapeneiland Hødda met onze eigen handen te planten, verder willen we dit eiland bereiken door de motor van de boot 17min van te voren uit te zetten, wat zullen we lekker slapen....... De Germanen naast het tochtgat bieden ons een kippenpoot aan, het zat in de bagage en hun en ze doen er niks mee, we hebben honger en zien er ook zo uit, we moeten echt boodschappen doen, het vuil stapelt zich op, vuilnis in diepvrieszakjes is echt niet te doen, laten we gaan, dan nemen we daarna wel een drankje. Als we de p plaats oplopen staat de Aygo al open, af en toe laat ze uit de uitlaat een klein pffje horen, zo blij is ze. We gaan naar Fillan daar is een nieuwe supermarkt aan een nieuwe rotonde en nieuwe verkeersdrempels, de Aygo heeft een zeer korte wielbasis en gaat er vol voor, gelukkig zonder boodschappen achterin, Nel had dood geweest. We lopen de Coop binnen, we zijn haast alleen, haast, want in de hoek zitten een paar 60+ssers zich erg te vervelen, ze praten hard op en hun looprekjes staan kriskras, jammer. De Coop is groter dan we dachten, we lopen wat rond met onze kar, de markeerstift is snel gevonden evenals ui, de bruine suiker is een uitdaging. In de supermarkt staat 1 gebukte dame met Coop op haar rug, een mintgroen shirt, haar broeksriem iets te strak waardoor haar extra huid goed te zien is, ik vraag in mijn beste Noors waar de bruine suiker staat, ik wens haar eerst goedemiddag, zonder iets te zeggen loopt ze voor mij uit, ik kijk naar haar opgestoken blonde haar, ze bukt bij de afwasblokjes en knipoogt, de bruine suiker staat bij de witte suiker lacht ze, ken je me niet zegt ze, kijk naar mijn uitgroei, kom kijk eens goed, ik ben van nature rood net als jouw moeder die naast mijn moeder woonde in de Roemer Visscherstraat in Haarlem. Mijn moeder rood? Zeg ik, oja dat is ook zo als ik door het sleutelgat keek van haar slaapkamer zag ik altijd een plukje rood, idd je hebt gelijk, maar ben jij dan de dochter van mevr Putters? De buurvrouw die mij alles heeft geleerd over mijn lichaam? Ja dat ben ik zegt ze, ik ben 17 jaar ouder dan jij, mijn moeder was toen al 82, ik heb haar poezie album doorgelezen toen ze overleden was en was zeer onder de indruk van jou leergierigheid toen, ze heeft een fotoalbum bijgehouden en die wordt nu nog steeds hier in Noorwegen gebruikt op scholen om aan te tonen dat leeftijd er niks toe doet als je lichaam op ontdekken staat. Ik weet niet hoe ik mij nu voel, we namen vriendelijk afscheid hoor, maar ik was weer in de war, ik heb op de weg terug geen hert gezien, de berken konden me gestolen worden en de markeerstift..... nou laat maar.

We zijn terug. Morgen om 4u op, laatste ochtend, daarna veel wind, nog ff rammen gaan we

Groet Made

Beetje lam

Weer 6u op, 7u opt water, het is afgaand tij, we snijden af langs Knutshaug, de accomodatie van Robbert, whirlpool en inloopkoelkast, het is windstil, de Noordsme vinvis zien we in de verte af en toe adem halen, de bruinvissen spelen voor onze boot. We gaan naar onze laatste plek van gisteren, we hebben daar mooie gullen gevangen, nu is het niet anders, het is nog geen bakken vol, maar we vangen 2 grote pollakken, 8 mooie gullen en 2 lengen van 80+, verder alles ondermaats en dus terug. We gingen weg met hoog water en komen terug met hoog water 12uur in de boot, 1 stukje Noorse worst, 1.5 broodje ei met spek, 4 biertjes en 1 liter cola zero, we vallen snel af zo. Als het dood tij is liggen we met spierpijn in de boot te wachten op stroming in het water, als het gaat stromen vangen we niks, we gaan terug, we snijden weer af tussen de ondieptes door om naar Stadsvik Brigge te gaan. Op de weg terug durf ik de drone te gebruiken, best eng op het water, het lukt, het laatste stukje tot in de haven staat op film.we pakken de bak vis tussen ons in en lopen naar de fileerruimte, de Germanen ( een beetje lam), snappen niet dat wij Leng, Pollak en Kabeljauw hebben en verder niks, we vertellen dat wij kleine vis en Koolvis teruggooien, ook Lom nemen we niet mee, ze vragen ons om die vis voor hun mee te nemen in ruil voor afwasblokjes, afgesproken. Als we onze vis gaan fileren zien we dat de Germanen 237 vissen hebben gevangen, het hele hok ligt vol bloed en ingewanden, ze moeten nog 198 vissen fileren en dat wordt niks met zoveel alcohol, ik help ze even omdat ik het bijzonder vindt dat alle vissen nog hun ingewanden hebben en hoe ze dat dan doen ? Het is eigenlijk best makkelijk om te doen, beetje bloederig wel, maar ze vinden het zelf niet erg, dus ik ook niet. Als we aan het eten zijn komt de buurman als dank wat gebakken koolvis brengen, best lekker maar erg zout. Morgen geen wekker, het plan.... in de avond langer door, kijken of dat wat is.

Nu 15 bakjes vis, Leng, Pollak en Kabeljauw

Hijs moe, Made

Klaus Wunderlich

Daar stond hij op de steiger, Klaus, de virtuoos, de hammond orgel wizzard, dikke polsen, behaarde handen, zijn ontblootte buik met open navel goed zichtbaar, de navel waarin je kan verdwalen, waar padvinders een vuurtje kunnen stoken, waarin Kikky is verdwaald, wat een kracht en stamina heeft die man. Hij doet de bootindeling bij de Germanen, streng maar duidelijk, Berlijn (Rammstein) boot Zwei, Nordreinwestvalen ( Fritzfreunde) boot Drei, Zwartzwald ( Bei uns in der Heimat) boot Vier, Ostfriesland ( Chantikohr "nur mit herring") boot funf, Sachsen Anhald, ( wein, kartoflen und speck) boot zechs. Boot Eins ist for der meister selbst, 2 knaapjes in lederhosen hebben de boot schoongemaakt, Klaus knikt goedkeurend, de Rekels mogen, omdat de boot extra schoon is, vandaag mee, normaal gaat hij alleen, maar dit keer maakt hij een uitzondering, gaat hij ver de stille fjord in, daar waar de "Graf Spee" op de bodem ligt, hij wil de knapen het verhaal vertellen over zijn vader de sleepbootkapitein die in een zware storm zijn sleep verloor en zwemmend de tros overbracht naar de Spee. Wij hebben dit verhaal al mogen horen gisteren bij het fileren, we hingen aan zijn lippen, onder het fileren, wat een verhalen over zijn vader tijdens het fileren. De verhalen van Monte Casino, Barbarrosa, Omaha Beach, Ardennen, Remagen en het afschied van zijn vriend in Berlijn. Heerlijk samen gisteren je zag hem glimmen, toch alles niet voor niks geweest. Vandaag waren we vroeg op, 6u is vroeg, 7u op het water, langs Robbert in Knutshaug ( Nieuwe bus Randy, pa Pels heilbotjes) als we op de stek komen zien we weer de noorse vinvis af en toe boven water komen, het blijft een pracht gezicht. Het is weer zeuren maar we vangen af en toe een mooie vis, Pollak 2x 77cm, Gul 5x 80+ en verder veel klein. We zijn het eerste terug, mijn reel is stuk, Peter zijn rug. We zijn alleen in de fileerruimte, de bosebox schalt over de fjord, de vis is gefileerd, de eerste Germanen komen ook terug, bakken vol met glimmende Koolvis en Torretjes, ze zijn super blij, luid klinken hun liederen over de fjord, ze gaan door naar Engeland, niks krijgt hun klein. Het wachten is op Klaus, de kade wordt steeds voller, de Bosebox staat klaar. Klaus..... geboren in Chemnitz, gewoond in Reigenbach, de Hammondorgel C3 firtuoos, de Wersi W248S repetitor, de Lowrey H25-3 toetsenist, de organist, de vader, de mentor..... we horen de motor van Klaus galmen door de fjord, 40pk voluit, daar komt hij, 2 uitgeputte knaapjes zitten naast hem achterin de boot, we zien zijn tanden glimmen, zijn armen om de knapen heengeslagen, hij is voldaan, de Bosebox galmt het beste van Klaus Wunderlich door de fjord, iedereen zingt mee....

Nu ff samen... F1 en Jimmy Summerville, droge worst en spagetti van gisteren

Made

Toyota Aygo

We kunnen slapen, de dames zijn in Mallorca, nu begint onze visvakantie echt. Als we in het knusse slaapkamertje elkaar in slaap proberen te huilen horen we een licht gebrom en druppelgeluid, om de 10 min stopt het en dan gaat het weer, stomme Germanen ze zijn hun electrische reels aan het opladen zeker. De nacht is onrustig, zwetende liezen en vreemde geluiden, het is een korte nacht, het wordt niet donker, zacht snurkende Duitsers boven ons en af en toe een anale ontluchting, je gaat er toch op liggen. Voor 8u zijn we wakker, we bakken een broodje en drinken de 1e koffie, Hitra het gaat gebeuren, de boot ligt voor de deur en is snel klaar voor de ochtend sessie, Germanen varen al uit in groepen van 3, luide marsmuziek klinkt over de fjord. Als wij onze tandjes gepoetst hebben stappen we in de boot, langzaam varen we naar open water, we komen het huis tegen van 2003, de vakantie van de Renault Twingo en de hekgolfaanvaring... en de zalmkwekerij van Robbert, de Noor de elke avond even Jiskefet kwam kijken en onze drankvoorraad kleiner maakte, het is haast strak op het water, de zon dringt zig door de paar wolkjes, de Germanen liggen voor de fjord, het lijkt wel of we door de douane varen, ze kijken wel maar zeggen niks, het is een kleurijk gezelschap. Wij varen naar open zee en zoeken naar aasvis onderweg naar een onderwaterberg, aasvis zien we niet, de onderwaterberg wel, we vangen eigenlijk wel snel een mooie koolvis van 77cm bij het ophalen op 5m van de oppervlakte, daarna blijft het stil, het is zeuren, geen vis op de diepte meter, geen stootje, geen vis. Als we op een plek verderop richting de Germanen driften vangen we een leng van 78cm en 2 kleine schelvisjes, oja ook nog een Lom van ik denk 50cm, Theo vond hem heerlijk. We krijgen honger en gaan vissend terug, af en toe zien we Germanen, ze zijn ook zoekende. Als we terug komen is het 15.40u, niks gegeten en gedronken, het drukje onderdrukt, snel fileren en eten, de Germanen druppelen binnen, het houdt niet over, het is weinig allemaal, ja het lijkt veel, maar de ingewanden van de vis zitten er nog in en door de warmte zijn de vissen ook wat dikker, het fileerhok lijkt wel een Russisch convooi na een drone aanval van Oekraine en stinken...muziek willen ze niet die Germanen tijdens het fileren, zelfs Klaus Wunderlich niet. Er staan 2 mannen naast onze Aygo Toyota, de motor staat aan, de navigatie werkt, de uitlaat druppelt, de 2 mannen hebben niet kunnen slapen, onze Aygo staat bij hun slaapkamer raam, de Aygo wil niet uit....

Made

Germanen

Germanen.

Het zit hier vol met Germanen, mooi wit en blond, vistatoo's, gravenwalder bier, aanhangers achter busjes, luid, slappe hengels met veelkleurige onderlijnen, ze kijken op als er twee kale mannen met hybride Toyota en hetzelfde jasje aan uit hun kleine aygo ploffen, uit de hengelkoker komt een zware lucht van een mix erwtensoep, goulashsoep en verkeerd ingepakte pilkers, uit  de bosebox klinkt basehouse, ze gaan zitten op het terras voor de uitspanning, biertje, borreltje, mixje, ze pakken niks uit en praten over geld en liefde, je ziet ze jalours kijken die Germanen, ze weten dat ze morgen met 5 man in een boot zitten en die 2 gladde gebruinde kerels met 2.

Groeten uit Hitra, Stadsvik brigge, een weekje

Het is weer zo ver

We gaan naar Hitra.

Peter en Ton

Stadsvik brigge, we zijn er bekend, 2003 de mooiste vakantie ooit, qua vis en zon.

19 mei tot 26 mei