Gisteravond na het eten warme kleren aangedaan en in de auto gestapt, zonder achterbank rijden we het dorp uit, als we de 4 baans snelweg Sorvaer - Akkafjord onderdoor zijn, gaan we rechtsaf naar boven, de 4x4 hobbelt langzaam het modderige pad op, de wielen volgen automatisch de oude karresporen, na 7min, in een flauwe bocht, ligt rechts in een greppeltje een scootmobiel, alarmlichtjes aan, een oude dame kijkt ons verschrikt aan, 1 been steekt in een vreemde houding boven de scoot uit, haar pantyslip is gescheurd, in haar steunkous rechts zit een groot bloederig gat. Peter doet zijn raampje open, de vrouw kijkt met een pijn vertrokken gezicht naar Peter, zachtjes met haar ,na later blijkt, laatste adem....hjelp, hjelp, Peter kijkt naar mij, ik wijs naar het dashboardkastje, met een welgemikt nekschot maken we er een einde aan, we rijden verder de heuvels in, de alarmlichtjes weerkaatsen op de natte bergen en gaan langzaam uit, Dennis laat een scheetje, de druk is er af. Bij een meertje aangekomen staat een grillhutje, rond een kampvuurtje zitten de dorpelingen, Sven maakt zich los uit de menigte, gevolgd door een klein meisje dat ,met gebogen hoofd, een boeren zakdoek vasthoudt die uit de broekzak van Sven steekt, hij gaat voor de auto staan, de auto slaat af.....Manuela laat een scheetje.. de ramen gaan automatisch open, het meisje maakt haar arm lang en kijkt onder de linker buitenspiegel door, met grote blauwe ogen, naar Manuela, haar gezichtje is met modder en haren bevuilt. Sven komt naast haar staan, zijn tshirt zit omhooggekropen net boven zijn navel, modderige vegen ontsieren zijn harige buik, hij kijkt achterom en knikt, uit de menigte maakt zich een Russische vrouw los, dikke lippen, nep blond, kort wolharig jurkje en spierwitte benen, het is koud op de vlakte, dat zien we van ver, noorderlicht maakt het tafreel compleet, als ze bij de auto komt zegt ze OTKPbITb KaMOT (doe de kap eens open) ze bukt met gestrekte witte benen over de linker voorkant van de auto, als ze haar rechter been omhoog slingert om verder in het motorcompartimend te komen, zien we haar zorgvuldig gekamde binnenbeen haren, Ha4hñ 3TO (startumis), niks.... Ha4hñ 3TO (startumis) niks, nogmaals bukt ze zich over de auto, het lijkt alsof ze er net niet bij komt, ze draait om haar as, verliest haar evenwicht en valt achterover in de modder, we zien haar kiki....we kijken elkaar aan, het verhaal van kiki... een prachtig verhaal uit Hamlandvika 2016, we zijn toen de weg kwijt geraakt in kiki. Als ze overeind komt heeft ze in haar linker hand een fret, op de halsband om de nek van de fret staat "Fred", haar bekkie zit nog vol koelwaterbuis, haar wangen opgeblazen ze kijkt ons aan met lieflijk knipperende oogjes. Sven doet een stap naar voren, het meisje volgt, uit haar binnenzak haalt ze een kettinkje en geeft het aan Svetlana, uit haar andere binnenzak haalt ze een rol ductape en geeft die aan Sven. Svetlana loopt weg met Fred aan het kettinkje, Sven duikt met rol ductape onder de motorkap, start the car (startumis) zegt hij na een klein minuutje, de auto start, Sven gooit de motorkap dicht en gaat aan de kant staan, we geven direkt gas, het meisje is net te laat, de boeren zakdoek wappert over de motorkap. Als we afdalen in een groot dal zien we vele hekken, hekken die aansluiten aan andere hekken, die hekken maken 1 groot hekwerk rond een modderig weiland. In de bergen rond ons zien we mannen op trikes en crossmotoren met felle lampen rendieren opjagen, via de hekken komen ze automatisch op het grote weiland, de hekken sluiten en de motoren verdwijnen weer de heuvels in. Bij het laatste hekje zit een als clown verkleedde man op een bankje, hij kijkt treurig voor zich uit, Dennis heeft iets met clowns en gaat naast hem zitten, ze praten zachtjes, we zien dat de clown vanaf een bloem op zijn borst wat in Dennis zijn gezicht spuit, ze lachen, Dennis geeft de clown een knuf en komt terug, rijden maar, hier naar beneden en bij het vliegveld rechts af en we zijn weer terug bij Breivikbotn. Wat was dat nou met die clown Dennis, vraagt Manuela, het was een rodeo rijder uit Texas, zegt Dennis, hij was verstoten uit zijn gemeenschap nadat hij rendieren heeft willen fokken ipv paarden, rodeo met rendieren kon in die tijd echt niet, hij gaat het in 2025 weer proberen, nu blijft hij hier onder de radar en helpt de Noren om rendieren van de eilanden te halen voor de strenge winter, vanaf Soroya gaat woensdag een rendierenschip naar het vaste land.
Vandaag (eigenlijk gisteren) zijn we ver naar buiten gevaren, het blijkt dat de vissen niet meer binnen zijn, de aasvis is nar buiten getrokken, we zijn bij Kveitegrünnen geweest, een rif aflopend naar 400m, op het rif 40m/60m, 45min varen, het was goed weer dus meteen doen, eenmaal buiten best hoge golven, ff twijfel, toch volhouden, de golfslag wordt steeds minder, weer lom, maar ook een leng, Peter doet een stripje vis aan een wapperlijn, meteen flinke aanbeten, veel lom weer en een leng (90cm dacht ik) de aanbeten blijven, wij ook stripje vis er aan, ik aan de pilker bv en ja hoor, vele aanbeten, lom lom maar ook flinke gul (Dennis 85cm) en Manuela leng van 112cm, wat een hufter was dat, alles lag door de boot. Het worden nog mooie zonnige dagen, dus komen we waarschijnlijk hier nog terug. Vandaag gaan Dennis en Ton de kliffen op, op zoek naar papagaai duikers en hondsdraf, Peter en Manuela gaan in de fjord iets doen op de boot met stripjes vis....
Peter is met Dennis nu de boot aan het tanken en boodschapjes doen (zondag gesloten), Manuela haalt nu haar reel uit de knoop, de leng was erg onstuimig.
Made